လူေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ. ဘ၀မွာ
အေကာင္းဆံုး အစိတ္အပိုင္းဆိုတာ
မၾကီးၾကယ္တဲ့ ၊ အမည္မေဖာ္တဲ့၊အမွတ္တရ ျပဳမေနတဲ့
အၾကင္နာ၊ေမတၱာ အျပဳအမူေလးမ်ားပါ။
၀ီလ်ံ၀ါ့ဒ္စ၀ပ္
ကြ်န္ေတာ္ လူပ်ဳိေပါက္ အရြယ္ေလာက္က ျဖစ္သည္။အေဖနဲ.ကြ်န္ေတာ္ ဆပ္ကပ္ပဲြအတြက္
လက္မွတ္တန္းစီေနၾကသည္။အေတာ္ၾကာ ေစာင့္ဆိုင္းျပီးသည့္ေနာက္တြင္ လက္မွတ္ေပါက္ႏွင့္
ကြ်န္ေတာ္တို. ၾကားမွာ မိသားစုတစ္ခုုသာ က်န္ေလသည္။
သည္မိသားစုကို ၾကည့္ျပီး ကြ်န္ေတာ္သေဘာက်ေနမိသည္။ကေလးခ်ည္း ရွစ္ေယာက္ ပါသည္။
တစ္ေယာက္မွ် ၁၂နွစ္ ျပည့္ေသးပံုမရ။သူတို.အသြင္အျပင္ေတြ ၾကည့္ရုံျဖင့္ပင္ ေငြေၾကး ျပည့္ျပည့္စံုစံု
ထဲက မဟုတ္ေၾကာင္း သိႏိုင္သည္။အ၀တ္အစားေတြက အဖိုးတန္ထဲက မဟုတ္။သို.ေသာ္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္
ရွိသည္။ကေလးေတြက အမူအရာ ယဥ္ေက်းသည္။မိဘမ်ားေနာက္မွာ ႏွစ္ေယာက္တစ္တဲြ လက္ခ်င္း
ခ်ိတ္ျပီး တန္းစီေနၾကသည္။သို.ေသာ္ ႏွဳတ္ကမူ ညဘက္တြင္ သူတို.ၾကည့္ရမည့္ဆပ္ကပ္လူျပက္မ်ား၊
ဆင္လိမၼာမ်ားႏွင့္အျခားျပကြက္မ်ားအေၾကာင္းကို အားတက္သေရာ ေျပာဆိုေနၾကသည္။ သူတို.ေလးေတြခမ်ာ ဆပ္ကပ္ပဲြ တစ္ခါမွ် ၾကည့္ဖူးၾကဟန္မတူ။ သည္ညကေတာ့ သူတို.ဘ၀မွာ တကယ့္ အမွတ္တရ ျဖစ္ေတာ့မည့္ပံုမ်ဳိး။
အေဖႏွင့္အေမက အုပ္စုထိပ္မွာ ၀မ္းေျမာက္ဂုဏ္ယူသည့္ အသြင္အျပင္မ်ားျဖင့္ရပ္ေနၾကသည္။
ကေလးေတြ၏ မိခင္က ခင္ပြန္းသည္၏ လက္ကို ကိုင္လ်က္ သူ.မ်က္ႏွာ ကို ရႊန္းရႊန္းစားစား ၾကည့္ေနပံုမွာ
“ေမ့ခ်စ္သူ လူစြမ္းေကာင္းၾကီး ” ဟုႏွဳတ္ခြန္းဆက္ေနဘိသည့္အလား အထင္ၾကီးမွဳ ၊ေလးစားမွဳ လကၡဏာေတြ အျပည့္ပါသည္။ခင္ပြန္းသည္ကလည္း “အားကိုးစမ္းပါ အခ်စ္ရယ္” ဟု ခြန္းတံု.ျပန္ေနသည့္ႏွယ္ ဂုဏ္ယူေသာ အျပံဳးႏွင့္ ခ်စ္ၾကည္ႏွဳးစြာ ၾကည့္သည္။
သည္အခိုက္ လက္မွတ္ေရာင္းေသာ အမ်ဳိးသမီးက အေဖ လုပ္သူအား လက္မွတ္ ဘယ္ႏွစ္ေစာင္ ယူမလဲ လွမ္းေမးသည္။
“ကြ်န္ေတာ္ ကေလးလက္မွတ္ ရွစ္ေစာင္နဲ. လူၾကီးလက္မွတ္ႏွစ္ေစာင္လိုခ်င္ပါတယ္၊ အဲ့ဒါမွ ကြ်န္ေတာ္တို.တစ္မိသားစုလံုး လာလို.ရမွာ” သူူက တက္တက္ၾကြၾကြပင္ေျဖသည္။
အမ်ဳိးသမီးက လက္မွတ္ခ ႏွဳန္းထားမ်ား လွမ္းေျပာသည္။
ဇနီးသည္ကသူ.ခင္ပြန္း၏ လက္ကို လႊတ္ခ်လိုက္ျပီး ေခါင္းလည္းငံု.သြားသည္။အမ်ဳိးသား၏ႏွဳတ္ခမ္းေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္လာသည္။သူ ေရွ.သို. အနည္းငယ္တိုးကာ ဘယ္ေလာက္ဗ်ာဟူ၍ ေမးသည္။
လက္မွတ္ေရာင္းေသာ အမ်ဳိးသမီး က ေစ်းႏွဳန္းေတြ ထပ္ေျပာသည္။
အေဖ လုပ္သူမွာ ပိုက္ဆံ အလံုအေလာက္မပါ။
သို.ေသာ္ သည္အခ်ိန္က်မွ သူေနာက္ဘက္လွည့္ကာ ကေလးေတြကိုအေဖ့မွာ ပိုက္ဆံ အလံုအေလာက္မပါလို. သည္ည ဆပ္ကပ္ ၾကည့္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးဟုသူဘယ္သို.ေျပာထြက္ႏိုင္ပါမည္နည္း။
ျဖစ္ပ်က္ပံု အလံုးစံုကို ျမင္ကာ ကြ်န္ေတာ့္အေဖ အကၤ် ီအိတ္ထဲ လက္ႏိွဳက္သည္။ ေဒၚလာ ၂၀တန္တရြက္ ထုတ္လာျပီးေနာက္ ေျမၾကီးေပၚ အသာ ပစ္ခ်သည္။(ကြ်န္ေတာ္တို.လည္းခ်မ္းသာသူမ်ားမဟုတ္ေၾကာင္း ၾကားျဖတ္ေျပာ လိုပါသည္)ထို.ေနာက္ အေဖပဲ သည္ပိုက္ဆံကို ျပန္ေကာက္ကာ ကေလးမ်ားဖခင္ပခုံးကို သြားပုတ္ျပီးေျပာသည္။
“ဒီမွာခင္ဗ် ေစာေစာက ခင္ဗ်ားအိတ္ထဲက ထြက္ၾကသြားတယ္”
အေဖဘာလုပ္သည္ဆိုတာ ထိုပုဂၢိဳလ္ ေကာင္းစြာ နားလည္လိုက္ပါသည္။ဘယ္သူ.ဆီမွာမွသူ လက္ျဖန္.ေတာင္းခံခဲ့သည္ေတာ့မဟုတ္။သို.ေသာ္သည္လို အသည္းအသန္ အေရးတၾကီးအခ်ိန္၊ဖခင္တစ္ေယာက္အေနႏွင့္ အရွက္ၾကီးရွက္ရမည့္အျဖစ္မ်ဳိးၾကံဳရအံ့ဆဲဆဲအခိန္တြင္ မေျမာ္လင့္ဘဲ ေပၚေပါက္လာသည့္ သည္အကူအညီအတြက္ သူတစ္ကယ္ပဲ ေက်းဇူးတင္သြားခဲ့သည္။အေဖ့မ်က္လံုးအစံုကို သူစူးစိုက္၍ ၾကည့္သည္။ေဒၚလာ ၂၀တန္ကိုင္ထားေသာ အေဖ့လက္ကို သူ.လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ဖ်စ္ညွစ္ ဆုပ္ကိုင္ကာ တုန္ယင္ေသာႏွဳတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ ေက်းဇူးတင္စကားဆိုသည္။
“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ ၊တစ္ကယ္ကိုေက်းဇူးပါပဲ၊ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ေရာ ကြ်န္ေတာ့္ မိသားစုအတြက္ပါ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ပါဖူးခင္ဗ်ာ”သည္လို ေျပာရင္းသူ.ပါးျပင္ေပၚ မ်က္ရည္တစ္ေပါက္ လွိမ့္ဆင္းၾကလာသည္။
အေဖႏွင့္ ကြ်န္ေတာ္ ကားဆီသို. လွည့္ျပန္ကာ အိမ္သို.ပဲ ေမာင္းလာခဲ့ၾကသည္။အဲသည္ည ဆပ္ကပ္ပဲြသို. ကြ်န္ေတာ္တို. မသြားၾကပါ။သို.ေသာ္ သည္ည သည္ အခ်ည္းႏွီး ညေတာ့ လံုး၀ မဟုတ္ခဲ့။
(ဆရာ ေဖျမင့္ရဲ. ႏွလံုးသားအဟာရ ရသစာမ်ားမွ ဘာသာျပန္ စာေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္ပါ)
မူရင္း ။ ။ Dan Clark ၏ The Circus
ဖခင္ဟာ အိမ္ေထာင္စုမွာ မိသားစုအတြက္ ဦးေဆာင္ေနၾကတဲ့သူေတြျဖစ္တယ္။သူတို.ရဲ. ဘ၀တစ္သက္တာဟာ မိသားစု စား၀တ္ေနေရးအဆင္ေျပဖို.အတြက္ ေပးဆပ္ၾကရရွာတယ္။
ေက်းဇူးၾကီးမားလွပါတယ္ ေဖေဖ မ်ား
က်န္းမာၾကပါေစ ေဖေဖမ်ား လို. ဇြန္၁၉ ရက္ေန. ဖခင္မ်ားေန.မွာ ဖခင္မ်ားအားလံုးအတြက္ ဆုေတာင္းေမတၱာပို.သလိုက္ပါတယ္။
အေဖ
အိမ္ေထာင္စုမွာ ေရွ.က ရွိတဲ့အေဖ
အႏၱရာယ္ ရွိရင္ ကာကြယ္ေပးတဲ့အေဖ
ခ်ဳိသာစကားမေျပာတတ္ေပမဲ့ သားသမီးအတြက္ဆို
ေႏြမိုးေဆာင္းလဲ မပင္ပန္းတဲ့ အေဖ
လမ္းမွားမသြားေအာင္ ထိန္းေက်ာင္းေပးတဲ့ အေဖ
သားသမီးေတြကို ပညာတတ္ၾကီးေတြ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အေဖ
ေႏြးေထြးတဲ့ ေမတၱာနဲ. ေစာင့္ေရွာက္ေပးတဲ့ အေဖ
သားသမီးတို. အျမဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္
ေက်းဇူးရွင္ေဖေဖ။
ေလးစားလ်က္
ႏွင္းပြင့္
No comments:
Post a Comment